Dawson

De band tussen Het Nationale Ballet en Dawson gaat terug tot 1995 toen hij als danser bij het gezelschap kwam. Al snel daarna profileerde de Brit zich echter als een van de meest interessante en vernieuwende choreografen van zijn generatie. In zijn complexe, altijd door menselijke gevoelens geïnspireerde choreografieën vraagt hij totale overgave van zijn dansers. Om zo hen én het publiek mee te kunnen voeren naar een andere, poëtische en tegelijkertijd virtuoze realiteit. 

Staande ovaties 

Zo ook in The Four Seasons, op Max Richters sferische herinterpretatie van Vivaldi’s De vier jaargetijden, dat bij de Nederlandse première, afgelopen juni, met staande ovaties werd ontvangen. In deze grootse, uitgesproken atletische choreografie voor zestien dansers onderzoekt Dawson de cycli van het leven. Het resultaat is een voortdurend veranderend schouwspel van vorm, kleur en licht waarin hij een brug slaat tussen heden, verleden en toekomst. 

Wereldpremière 

Naast de herneming van The Four Seasons creëert Dawson voor dit programma ook een nieuw ballet voor drie mannelijke dansers. De bekende Britse film- en theatercomponist Alex Baranowski schrijft speciaal voor de gelegenheid een nieuwe compositie. In een recent interview zei Dawson: “In elke nieuwe creatie probeer ik iets te onthullen van de menselijke geest. Ik ben altijd op zoek naar mijn perfecte werk, naar het werk dat mijn bestaan definieert, dat mij als artiest definieert. Het ballet dat me zegt dat ik niet beter kan maken."