Le lacrime di Eros

Het was in Florence, waar componisten, filosofen, dichters, choreografen, schilders en uitvinders tijdens de renaissance hun krachten bundelden om een nieuwe kunstvorm te creëren: opera. Het rijke repertoire van componisten als Striggio, Malvezzi, Marenzio, Peri, Caccini, Cavalieri, en iets later ook de jonge Claudio Monteverdi, vormt de muzikale getuigenis van deze ontstaansgeschiedenis. In hun muziek is de liefde allesbehalve zoetsappig, maar draagt ze een duistere schaduw met zich mee. Als meester op het snijvlak van opera, performance en beeldende kunst, beeldt Castellucci in dit totaalspektakel de vele gezichten van de liefde adembenemend mooi uit.

Dialoog van oude en elektronische muziek

Raphaël Pichon en zijn Ensemble Pygmalion brengen origineel renaissancemateriaal in dialoog met de elektronische muziek van Scott Gibbons. Voor zijn nieuwe composities gebruikt Gibbons de geluiden van de lichamen van de performers om door te dringen tot de menselijke passies, in al hun zachtheid én wreedheid.

Daarnaast wordt in Le lacrime di Eros met behulp van de nieuwste technologische ontwikkelingen op het vlak van artificiële akoestiek en sound mapping een klankdecor gecreëerd dat op zichzelf al een kunstwerk is. In die geavanceerde geluidsruimte zal naast het koor van Ensemble Pygmalion een ensemble van grootse stemmen weerklinken. Sopraan Jeanine De Bique zong bij DNO eerder de rollen van Annio in La clemenza di Tito (2018) en Aida in Caruso a Cuba (2018). Mezzosopraan Katia Ledoux vertolkte eerder de rollen van Geneviève in Pelléas en Mélisande (2019), Makuba in Hoe Anansi de stories of the world bevrijdde (2021) en Proserpina in Eurydice - Die Liebenden, blind (2022). Bariton Gyula Orendt keert terug na zijn vertolking van Gaveston/Stranger in George Benjamins Lessons in Love and Violence (2018). Tenor Zachary Wilder maakt zijn huisdebuut.