Conor Walmsley
Als twaalfjarige speelt, zingt en danst Conor Walmsley de rol van Billy Elliot, in een productie van het Northern Theatre in het Britse Hull. “Veel kleiner van opzet dan die in Londen, maar voor Noord-Engelse begrippen was het een big thing. Daarbij: ik kom uit dezelfde regio als Billy, dus dat maakte het extra leuk.” Conor is dan nog maar net gestart met musicaltheaterlessen, nadat hij eerder een aantal jaren viool speelde. “Ik had er talent voor, maar het idee van jarenlang in je uppie studeren en daarbij enigszins verkrampt in één houding staan, trok me uiteindelijk toch niet.” Net zomin is hij aanvankelijk te porren voor de balletlessen die hij, als voorbereiding op zijn Billy Elliot-avontuur, moet volgen. “Ik vond het een straf. Ik hield van musical, jazz en andere flitsende dansstijlen, en aan een barre oefeningen doen voelde bijna als het tegenovergestelde.”
‘Ik móét dit doen!’
Het balletvirus krijgt hem echter alsnog te pakken. “Ik werd opgemerkt door de docenten en raakte gewend aan die hyperconcentratie en tunnelvisie die voor ballet nodig zijn. Daarbij vond ik het fascinerend om te ontdekken dat één kleine correctie of aanpassing een wereld van verschil kan maken.” Zijn ouders, beiden werkzaam in het onderwijs, steunen hem – anders dan Billy Elliots vader – meteen door dik en dun wanneer Conor beseft danser te willen worden. “Al was dat in die tijd in Noord-Engeland, met klasgenoten die vooral rugby speelden, een allesbehalve vanzelfsprekende keus.”
Vanaf zijn veertiende gaat Conor vijf dagen per week na schooltijd naar de LWHS School of Dance in Hull, op veertig busminuten van zijn geboorteplaats Beverley. Daarnaast volgt hij op zaterdag zowel een masterclass bij het Northern Ballet in Leeds als een in York. “Het was veel en zwaar, maar op die leeftijd sta je daar niet bij stil. Je denkt gewoon: ik móét dit doen!”
Magisch
Twee jaar later wordt Conor, meteen al bij zijn eerste auditieronde, aangenomen bij de English National Ballet School in Londen. Maar al na een jaar maakt hij de overstap naar de Nationale Balletacademie, daartoe aangespoord door een van zijn docenten én door een voorstelling van Het Nationale Ballet, dat net in dat jaar Christopher Wheeldons Cinderella in Londen danst. “De manier waarop de dansers – en vooral Anna Tsygankova als Cinderella – bewogen, was zó verfijnd en chic. Ik was totally wowed!”
Op de Nationale Balletacademie krijgt Conor de persoonlijke aandacht die hij in Londen soms miste. “De balletacademies daar staan heel hoog aangeschreven, maar in mijn ogen draait het er vaak meer om prestige dan om wat welke afzonderlijke student nodig heeft. Bij de Nationale Balletacademie werd er, behalve aan techniek, veel meer aandacht gegeven aan artisticiteit en aan repertoire en partnering. En tijdens mijn eerste eindejaarsproductie danste ik er John Neumeiers Yondering, wat echt magisch was!”
Minder gelukkig is hij aanvankelijk met wonen in Amsterdam. “In Londen had ik de best time ever en in vergelijking daarmee voelde Amsterdam in eerste instantie als een dorp. De meeste van mijn klasgenoten woonden bovendien nog thuis en vaak elders, dus ik bracht veel tijd alleen door. En zeker omdat ik mijn ouders had moeten overhalen om deze stap te kunnen zetten, dacht ik in het begin weleens: shit, wat als ik een verkeerde keus heb gemaakt?”
Grooven met Bill
Maar wanneer hij in 2017 bij de Junior Company van Het Nationale Ballet wordt aangenomen, zijn die gedachten allang vervlogen. “Met de vele voorstellingen was de overstap naar de beroepspraktijk pittig, maar ik heb een geweldige tijd bij de Junior Company gehad. En er vooral geleerd dat je jezelf als professioneel danser continu moet monitoren. Alleen als je mentaal en fysiek goed voor jezelf zorgt, kun je op elk moment presteren en doorzetten als het moet.”
Het zijn inzichten die hem sinds zijn overstap naar Het Nationale Ballet, in 2019, goed van pas komen. Zeker, zegt hij, in een ballet als Toer van Schayks 7e Symfonie. “Ik danste daarin mijn eerste grote rol en het was een fantastische journey of stamina and artistry. Ik wist niet dat je halverwege een ballet al zo ‘dood’ kunt zijn, en jezelf toch nog verder kunt uitdagen. Die ontdekking, die kracht in jezelf ervaren, voelt zó cool.” Hetzelfde geldt, zegt hij, voor het werk van David Dawson. “David pusht je voorbij grenzen op een manier die je nooit voor mogelijk had gehouden. Ik weet niet hoe hij het doet, maar hij transporteert je met zijn werk naar een staat van zijn die zóveel voldoening geeft.”
Ook het persoonlijk met William Forsythe aan diens Pas/Parts 2018 werken, behoort tot Conors meest memorabele momenten. “Ik zag dit ballet al toen ik nog in de Junior Company zat en het is echt insane hoe muzikaal, intelligent en inventief de choreografie is. Om dan een paar jaar later door Bill zelf aangespoord te worden om los te gaan op Thom Willems’ muziek was zó bijzonder. Ik kon alleen maar denken: O my god, I’m grooving in the studio with Bill. Cooler dan dit wordt het niet!”
De meest pure versie van jezelf
In plaats van de puur technische Petipa-klassiekers danst Conor als solist liever balletten waarin hij zijn ziel en zaligheid kan leggen, zoals John Neumeiers La dame aux camélias, maar ook Giselle en Romeo en Julia. “Ik houd ervan als dansers echt iets te zeggen hebben op het toneel. Dat ze een duidelijk beeld hebben van wat ze willen overbrengen en daar zelf ook honderd procent voor gaan en in geloven. Het gaat niet om pronken met je techniek. Het gaat erom dat je je ziel en eigen identiteit blootlegt of volledig gaat voor wie je op dat moment wilt zijn en portretteren. Voor elk optreden probeer ik mijzelf daarom als het ware te ‘versimpelen’. Alle sores in de wereld en op persoonlijk vlak achter me te laten, om de meest pure versie van mijzelf te kunnen tonen. Zodat ik mij op het podium vrij en licht kan voelen, compleet toegewijd aan mijn passie – in welke rol dan ook.”
Tekst: Astrid van Leeuwen
CV
Geboorteplaats:
East Yorkshire (Verenigd Koninkrijk)
Bij Het Nationale Ballet sinds:
2017
Loopbaan bij Het Nationale Ballet:
Tweede solist (2025), grand sujet (2024), coryphée (2022), corps de ballet (2020), élève (2019), Junior Company (2017)
Opleiding:
LWHS School of Dance (Hull, Verenigd Koninkrijk), English National Ballet School (Londen, Verenigd Koninkrijk), Nationale Ballet Academie (Amsterdam, Nederland)
Laatste update: 13-10-2025