Luba Podgayskaya

“Als repetitor ben ik deel van een team”

15 december 2020

Luba Podgayskaya is pianist en klavecinist en vertelt over haar ervaringen als repetitor bij De Nationale Opera Studio, het talentontwikkelingsprogramma voor jong operatalent. 

Ook in een bewogen jaar als 2020 blijft De Nationale Opera investeren in jong talent binnen De Nationale Opera Studio. Binnen dit programma krijgt een groep getalenteerde jonge operazangers en repetitors de kans om zich verder te ontwikkelen als artiest en professionele ervaring op te doen. Dit jaar verwelkomt de Opera Studio de Russische Luba Podgayskaya als nieuwste repetitor. 

 

EENZAAM ALS SOLIST

Oorspronkelijk is Luba opgeleid als solopianiste, maar na haar studie in Sint-Petersburg en een dubbele master piano en klavecimbel aan het Conservatorium in Den Haag kwam ze erachter dat ze haar carrière in een andere richting wilde sturen. “Ik wilde niet meer verder als solist, maar bedacht me dat ik bepaalde aspecten van mijn werk wel heel leuk vond. Ik kwam toen tot de conclusie dat ik het meest geniet van het werken in een groep en de sfeer in een theater. Spelen als operarepetitor biedt mij de mogelijkheid om deze twee dingen te combineren. Als solist voel ik me eenzaam op het podium, maar met opera maak ik deel uit van een team.” Vanaf dat moment wijdde Luba zich volledig aan het begeleiden van zangers en kwam ze uiteindelijk als repetitor terecht bij De Nationale Opera Studio. Het gevoel deel uit te maken van een team heeft ze hier absoluut. “Het is niet zo van ‘dit zijn de zangers en ik ben de pianist, dus ik sta er buiten’. We doen juist alles samen. Iedereen helpt elkaar om op de toppen van hun kunnen te presteren. Mensen zijn wel competitief, maar willen vooral beter zijn dan zichzelf en niet per se dan de ander. Dat gebeurt niet vaak.”

EIGEN DIRIGENT

Volgens Luba heeft elke repetitor te maken met dezelfde uitdaging: moeten klinken als een orkest. “Het gaat hierbij vooral om de klank en de timing. Wanneer ik een dirigent voor me heb, geeft die de timing aan en voelt dit goed, maar wanneer ik zonder dirigent speel twijfel ik soms: moet ik dit akkoord nu spelen of een halve seconde later? En moet ik dit langer of korter spelen?” Wel heeft iedere repetitor volgens Luba zijn of haar eigen manier om met deze uitdaging om te gaan. Zelf doet zij dit soms door zichzelf te dirigeren tijdens het repeteren. “Dan speel ik bijvoorbeeld met mijn linkerhand en dirigeer ik met mijn rechterhand. Als ik dit doe, voelt de muziek voor mij precies zoals deze moet zijn. De echte uitdaging begint wanneer ik met twee handen moet spelen en dus geen hand over heb om mezelf te dirigeren.”

 

‘‘De echte uitdaging begint wanneer ik met twee handen moet spelen en dus geen hand over heb om mezelf te dirigeren’’


Luba Podgayskaya 

KLAVECIMBEL

Hoewel Luba bij de Opera Studio als repetitor zangers begeleidt op de piano, is ze ook afgestudeerd op de klavecimbel. Een van de dingen die Luba het leukst vindt aan het klavecimbel spelen, is de vrijheid die het instrument haar biedt. “Natuurlijk heb ik veel moeten leren, maar wanneer ik nu speel voelt het als ademen. Dit is op de klavecimbel nog iets meer dan op de piano, omdat je veel regels hebt, maar ook veel vrijheid. Zo is er in sommige stukken in het geheel geen muziek geschreven voor de rechterhand, waardoor je moet improviseren en je veel ruimte krijgt om jezelf te uiten.” De inspiratie om dit instrument te gaan studeren, kwam voort uit Luba’s bewondering voor een van haar docenten aan het conservatorium in Sint-Petersburg. “Zij was fantastisch. Ze gaf ons een volledige perceptie van alles wat er bij muzikale educatie komt kijken. Ze leerde ons over de geschiedenis, cultuur, dans en techniek die bij een muziekstuk hoorde en was zo inspirerend dat ik sowieso bij haar wilde studeren. Als ze vioollessen had gegeven, was ik misschien wel viool gaan spelen.”