Labs: The Carousel

Wat doe je als je geconfronteerd wordt met iets dat je niet kunt veranderen? Verzet je je ertegen of loop je weg? Of probeer je een manier te vinden om het te accepteren?

Once Lived In vertelt het verhaal van een oude vrouw die alleen woont, afgesloten van de rest van de wereld. Buiten verschijnen vreemde maar vertrouwde gezichten die binnengelaten willen worden. Wanneer ze de deur opent voor een jonge vrouw en ze samen terugkijken op hun dromen en verwachtingen, raken hun lotsbestemmingen langzaam verstrengeld. Samen moeten de twee vrouwen in het reine komen met het onvermijdelijke: hun tijd is eindig.

Deze opera verkent thema's als sterfelijkheid, eenzaamheid, verdriet en de ongrijpbare aard van de tijd, maar draait uiteindelijk om hoop en gezamenlijkheid. Het nodigt je uit om na te denken over de meest bepalende momenten in het leven.

Credits

Compositie  Tymon Zgorzelski
Libretto  Vera Corben
Regie  Johanne Willman
Scenografie  Senja Isrif
Productie  Aidan Penman, Marthe Wannenmacher

Woman 1  Bruna Pereira
Woman 2  Madalena Massano

Koor  Maria Bastos, Trevor Brown, Caroline Charef, Mathilde Herbaut, Elise te Kaat, Henriett Pálházy, Blanca Rey Corral, Lara Makollé Mbella Teković

-> Lees het libretto

Informatie verdwijnt vaak door tijd en verandering. Mondelinge tradities vervagen als ze niet worden opgeschreven, terwijl geschreven bronnen verloren gaan door vernietiging of veroudering.

Taal evolueert, waardoor oude teksten onbegrijpelijk worden. Technologie raakt snel verouderd. Culturele verschuivingen zorgen ervoor dat kennis onbelangrijk wordt geacht en niet wordt doorgegeven. Natuurrampen of conflicten vernietigen archieven. Bovendien wordt niet alles gedocumenteerd - nuances, tradities en persoonlijke verhalen sterven vaak uit. Stukjes collectief geheugen verdwijnen geleidelijk, waardoor elke generatie opnieuw moet leren wat ooit gekend was.

In Blødismærby dwingt de ontdekking van een mysterieus object de inwoners van een vredig stadje om de waarheid over hun vergeten verleden onder ogen te zien.

Credits

Compositie  Pablo Gonzalez Gonzalez
Libretto  Jacob Colenbrander
Regie  Lotus Friede
Scenografie  Emilie Jungersen
Productie  Sem Oosterhof, Xander Ruijgt

Zang  Frances Amado, Caroline Gemmell, Sara Guidolin, Thalia Oyewole, Angelina Posoven

Cello  Elsa Le Moigne, Jasmim Mandillo, Marta Jiménez
Altviool  Valentina Real

-> Lees het libretto

Alleen het wapen dat de wond heeft gemaakt kan hem weer dichten. 

In een wereld waar woorden dieper snijden dan messen zit Fausto gevangen tussen herinnering en werkelijkheid, tussen verlangen en obsessie. Fiamma biedt hem genade in de vorm van ruimte en afstand, maar zijn liefde voor haar staat hem niet toe dit te accepteren. Terwijl de tijd versplintert en het verleden weigert om verborgen te blijven, komen er stemmen op - sommige duwen hem vooruit, andere trekken hem terug. Hij wendt zich tot Elleta, die hem altijd heeft begrepen. Maar begrip is niet genoeg. Deze keer niet.

Een confrontatie tussen liefde, vriendschap en herinnering: Huzz... Shaqq... Batar... is een autopsie van een verloren liefde. Het onderzoekt hoe we ons lijden opvoeren, hoe we onszelf definiëren door de pijn die we weigeren los te laten en hoe de zoektocht naar afsluiting kan leiden tot het punt waarop er geen weg meer terug is. Wanneer ga je afronding verwarren met vernietiging? Hoe ver ben je bereid te gaan om te kunnen genezen?

Met beklemmende poëzie, mystieke beelden en een compositie die pulseert als een open wond onder de roes van verdovingsmiddelen verkent Huzz... Shaqq... Batar... de aard van lijden en genezing. 

Credits

Compositie  Arefeh Hekmatpanah
Libretto  Jalil Sultani
Regie  Arthur Buchholz
Scenografie  Mickey Gantz
Productie  Nikki Boerhof, Lara Schoots, Anna ter Schure

Performers  Laurens Abrahamse, Carlos Fiqueiredo, Pepijn Groenendaal, Wessel van der Ham, Simon Heerze, Thijmen Krijgsman, Mahdokht Mojiri, Laetitia Sprij, Annaliis Viidebaum

Accordion  Kaat Vanhaverbeke
Percussie  Matiss Leo Mecki

Muzikale leiding  Tanya Markovska

-> Lees het libretto

Je rijdt over een verlaten weg, het is al laat.
De wereld buiten de auto is kalm en stil – niets meer dan het gezoem van de motor, de zwakke flikkering van straatlantaarns in de verte. 
Je vingers rusten lichtjes op het stuur. Je gedachten dwalen af. 

Dan - BANG. 

Een schok.
Een botsing. 
Piepende banden. 
Glas versplintert in duizenden kleine sterretjes. 
De auto draait door, komt tot stilstand. Dan: stilte. Je adem stokt, handen trillen.
Je duwt de deur open, stapt uit – zwakke knieën, tollend hoofd. Je draait je om naar het wrak, je hart bonst.

Dan zie je het. Een koe –
Of toch niet? 
Je knippert met je ogen. 
Kijkt nog eens. 
Binnen in je begint zich iets te roeren.
Je moet het redden.

In Motorized Delusion buigt Alicia’s geest zich naar een nieuwe dimensie van waarneming toe, in de ban van de kracht van muziek. Na het overleven van een zwaar auto-ongeluk belandt ze in een wereld die wordt geregeerd door geluid.

Stap in. Kijk. Luister. Laat de muziek je niet pakken.

Credits

Compositie  Izak de Dreu
Libretto  Britney Penda Achampong, Izak de Dreu, Mel Kikkert
Regie  Britney Penda Achampong
Scenografie  Sofia Fueglister, Lain Koskamp
Productie  Diqrah Bouamrani, Garcelle Komproe

Performers  Maria Bastos, Trevor Brown, Agathe Labadie, Monèzra Rudge

-> Lees het libretto