De rekwisieten: Evolutie van de toverfluit

Eerste rekwisiteur Niko Groot pakt er een dikke ordner bij. Het lijkt wel een woonwinkel-catalogus: van elk rekwisiet staat er keurig een afzonderlijk fotootje in. “Alleen op deze manier kunnen we bijhouden wat we allemaal al gemaakt hebben en wat we dus opnieuw kunnen gebruiken.”

“Maar daarmee zijn we er nog niet. Iedere keer dat deze voorstelling wordt uitgevoerd – of dat nu hier is of in het buitenland – vinden er veranderingen plaats. De ene keer krijgt de toverfluit bijvoorbeeld een nieuw uiterlijk, de andere keer is er opeens een vissenkom nodig. Omdat er niemand van ons betrokken is bij de internationale voorstellingen, moeten we later zelf achter die aanpassingen zien te komen. Elke keer wanneer we de kist met rekwisieten terugkrijgen, krabben we ons dus achter de oren: is dat ene rekwisiet kwijt, of heeft de regie-assistent bepaald dat het vanaf nu niet meer in de voorstelling zit?”

“Zo’n evoluerende opera verveelt in ieder geval nooit... !”

De meest recente opvoering van deze Die Zauberflöte vond eerder dit jaar plaats in The Metropolitan Opera, in New York. “Daar hebben ze onze rekwisieten niet gebruikt, maar zelf kopieën geproduceerd. Omdat er in dat proces opnieuw allerlei elementen veranderd zijn, gaan wij nu zelf weer aan de slag om deze rekwisieten uit New York na te maken. Zo’n evoluerende opera verveelt in ieder geval nooit; niet voor ons, en niet voor het publiek!”