Charlotte Chapellier

Charlotte Chapellier

Balletmeester

Française Charlotte Chapellier (Alençon) volgde haar dansopleiding aan het Conservatoire de Nantes en het Conservatoire Supérieur National de Musique et de Danse de Paris, waar ze in 1994 de eerste prijs won tijdens een door het conservatorium georganiseerde balletcompetitie.

Nadat ze via een uitwisseling een half jaar bij het Boston Ballet danste, trad Chapellier in dienst van de Opéra de Nice waar zij al snel opklom tot soliste en solorollen danste in choreografieën van onder meer John Cranko, Sir Kenneth MacMillan, Michel Fokine en Léonide Massine.

Van 1997 tot 2011 danste ze bij Het Nationale Ballet, waar ze in 2006 werd bevorderd tot tweede soliste. Ze vertolkte er (solo)rollen in het klassieke, neoklassieke en moderne repertoire en werkte er met talloze choreografen. Zo werd ze onder meer gecast voor nieuwe creaties van Hans van Manen, Ashley Page, Jacopo Godani, Nicolo Fonte, Dominique Dumais, David Dawson en Wayne Eagling.

Al tijdens de laatste jaren van haar danscarrière ontwikkelde Chapellier zich tot docent en balletmeester. Ze werkte als zodanig bij een groot aantal gezelschappen en scholen, waaronder Het Nationale Ballet, Koninklijk Zweeds Ballet, Pools Nationaal Ballet, Sloveens Nationaal Ballet, Ballet de Marseille, Turks Nationaal Ballet, Semperoper Ballett in Dresden, Noord Nederlands Toneel, de Young European Company, Kaméa Dance, het Koninklijk Conservatorium in Den Haag, de Nationale Balletacademie in Amsterdam en het Conservatorium van Beer Sheva in Israël.

Na beëindiging van haar danscarrière werd ze benoemd tot balletmeester en assistent van de directie van de Compañía National de Danza in Madrid, waar ze balletten van onder meer Jiří Kylián, William Forsythe, Annabelle Lopez Ochoa en Juanjo Arqués instudeerde. In 2014 keerde ze terug naar Het Nationale Ballet, waar ze sindsdien als balletmeester deel uitmaakt van de artistieke staf. Naast de avondvullende klassiekers studeerde ze de afgelopen jaren ook balletten in van onder anderen George Balanchine, Michel Fokine, Rudi van Dantzig, Sir Frederick Ashton, Alexei Ratmansky, Christopher Wheeldon, Hans van Manen en John Neumeier, als ook nieuwe creaties van David Dawson en Juanjo Arqués.