The Story of Swan Lake

FIRST ACT

A garden party for Siegfried's birthday

Prince Siegfried has just turned eighteen and his friend Alexander is throwing him a garden party as a surprise. The courtiers and local residents have all pitched in to help, but the prince's tutor, Von Rasposen, is displeased that Siegfried and Alexander are on such friendly terms with the peasants. The queen, Siegfried's mother, arrives and interrupts the festivities. She presents her son with a ring and reminds him of his duty to succeed her as monarch in the future. He will therefore have to choose a bride soon. Siegfried is overcome with grief at the prospect that his youth will soon come to an end. As night starts to fall, Siegfried discusses his future with Alexander. They decide to go on a ramble in the surrounding woods.

SECOND ACT

Meeting Odette

Siegfried and Alexander appear to be lost in the woods. They decide to rest for a while on the banks of a vast lake, but a large, circling bird of prey terrifies them. It is almost as if Von Rasposen has taken on another guise and continues to haunt them and spy on them. The bird is actually the evil sorcerer Von Rothbart. He summons a creature from the dark lake – it turns out to be a swan who then assumes a human form. Siegfried believes Odette, the swan queen and her flock, embody the ideals closest to his heart: sincerity and simplicity. Surrounded by so much purity and happiness, he vows to remain true to his ideals forever.

THIRD ACT

The Rejection

A formal reception is under way at the castle and several girls have been introduced to Siegfried as potential brides. Siegfried, however, refuses to choose a fiancée – much to the consternation of his mother and the astonishment of everyone else. But, Siegfried feels this display of pomp and circumstance stands in sharp contrast to the purity that he experienced at the lake. Von Rasposen announces the last guests: they are Von Rothbart, his daughter Odile and their entourage. Siegfried believes the black swan Odile is Odette, but is not completely sure. Von Rothbart and Odile then seduce him with a sensuous display of brilliance and virtuosity. To Alexander's dismay, Siegfried succumbs and offers Odile his ring. It is too late by the time Siegfried realises that he has betrayed his ideals and true love, Odette. In desperation, he rushes back to the lake.

FOURTH ACT

The reconciliation with Odette

Disillusioned and feeling betrayed, Odette and her peers linger by the night lake, where Siegfried finds them. Odette forgives Siegfried and tries to comfort him, telling him he must learn to accept reality and live with it. Meanwhile, Von Rothbart tries to drive Siegfried away from the lake. Siegfried manages to defy him, but ends up drowning in the lake. When Von Rasposen returns from a futile search for the prince, Alexander finds the lifeless body of his friend. Siegfried's ideals will now live on in Alexander.

EERSTE AKTE

Het tuinfeest voor Siegfrieds verjaardag

Prins Siegfried wordt op zijn achttiende verjaardag verrast met een tuinfeest dat is georganiseerd door zijn vriend Alexander. Deze heeft daarbij hulp gekregen van hovelingen en omwonenden van het kasteel. De opvoeder van de prins, Von Rasposen, ergert zich aan de vriendschappelijke omgang van Siegfried en Alexander met de boerenbevolking. De komst van de vorstin – Siegfrieds moeder – onderbreekt de feestelijkheden. Zij schenkt haar zoon een ring en wijst hem op zijn toekomstige taak als haar opvolger: spoedig zal hij een bruid moeten kiezen. Siegfried raakt overmand door verdriet bij het vooruitzicht dat aan zijn jongensjaren een einde komt. Bij het vallen van de avond mijmert hij met Alexander over zijn toekomst. Zij besluiten een zwerftocht te maken in de omringende bossen.

TWEEDE AKTE

De ontmoeting met Odette

Siegfried en Alexander lijken te zijn verdwaald in het bos en strijken neer aan de oevers van een uitgestrekt meer. Een grote, rondcirkelende roofvogel jaagt het tweetal angst aan; het is alsof de spiedende gestalte van Von Rasposen hen blijft achtervolgen. De roofvogel, eigenlijk de boze tovenaar Von Rothbart, roept uit het donkere meer een zwaan op die een menselijke gestalte aanneemt. In deze Odette – de zwanenkoningin – en haar volgelingen meent Siegfried zijn idealen van oprechtheid en eenvoud verwezenlijkt te zien. Omringd door zo veel puurheid en geluk zweert hij dat hij zijn idealen eeuwig trouw zal blijven.

DERDE AKTE

De verloochening

Tijdens een officiele ontvangst in het kasteel wordt een aantal huwelijkskandidaten aan Siegfried voorgesteld. Tot verbazing van de aanwezigen en ongerustheid van zijn moeder weigert Siegfried een keuze te maken; het vertoon van pracht en praal steekt te schril af tegen de eenvoud van de droom die hij bij het meer beleefde. Von Rasposen kondigt de laatste gasten aan: het zijn Von Rothbart, diens dochter Odile, en hun gevolg. Siegfried meent dat in de gestalte van de zwarte zwaan Odile de witte zwanenkoningin Odette schuilgaat, maar hij aarzelt. Von Rothbart en Odile begoochelen hem daarop met een zinnenstrelend vertoon van schittering en virtuositeit. Tot ontzetting van Alexander zwicht Siegfried: hij biedt Odile zijn ring aan. Te laat beseft Siegfried dat hij zijn ideaal, Odette, heeft verloochend. Wanhopig vlucht hij terug naar het meer.

VIERDE AKTE

De verzoening met Odette

Ontgoocheld en met het gevoel te zijn verraden vertoeven Odette en haar lotgenoten bij het nachtelijke meer, waar Siegfried hen vindt. Odette vergeeft Siegfried zijn dwaling en tracht hem te troosten: hij moet met de werkelijkheid leren leven. Von Rothbart probeert Siegfried bij het meer te verjagen. Siegfried weet hem te trotseren, maar verdrinkt in het meer. Terwijl Von Rasposen terugkeert van een vergeefse zoektocht naar de prins, vindt Alexander het ontzielde lichaam van zijn vriend. In Alexander zullen de idealen van Siegfried blijven voortleven.