Ted Brandsen

Sinds 2003 is Ted Brandsen (Kortenhoef, 1959) directeur van Het Nationale Ballet. Onder zijn leiding brak een nieuwe artistieke bloeiperiode voor het gezelschap aan, waardoor Het Nationale Ballet momenteel behoort tot de meest toonaangevende balletgezelschappen in de wereld. Brandsen vernieuwde onder meer het avondvullende repertoire, introduceerde nieuwe topchoreografen en zorgde voor meer spreiding van de voorstellingen in Nederland en een toename van het aantal optredens op de belangrijke internationale podia. In samenwerking met de Nationale Balletacademie initieerde hij in 2013 ook de oprichting van de Junior Company van Het Nationale Ballet, die een brug slaat tussen dansopleiding en beroepspraktijk.

Na een late start aan de Scapino Dansacademie werd Brandsen in 1981 als danser aangenomen bij Het Nationale Ballet, waar hij zich vooral onderscheidde in het werk van hedendaagse choreografen. Na diverse creaties te hebben gemaakt voor de jaarlijkse choreografieworkshop van Het Nationale Ballet als ook voor andere gezelschappen stopte hij in 1991 met dansen en koos voor een bestaan als freelance choreograaf. Zijn eerste ‘officiële’ werk voor Het Nationale Ballet, Four Sections, was datzelfde jaar een groot succes. In de daaropvolgende jaren creëerde hij werk voor diverse Nederlandse en internationale dansgezelschappen en festivals. In 1998 werd hij benoemd tot artistiek directeur van het West Australian Ballet, waar hij een groot aantal balletten creëerde, waaronder Carmen (2000, Australian Dance Award) en Pulcinella (2001).

In 2002 kreeg Brandsen de uitnodiging om terug te keren naar Het Nationale Ballet. In eerste instantie als adjunct artistiek directeur, waarna in 2003 de benoeming tot artistiek directeur volgde. Sindsdien creëerde Brandsen onder meer Body (2004), Stealing Time (2006), Raï (2013), Replay (2014), Classical Symphony (2020) en de avondvullende producties Coppelia (2008) en Mata Hari (2016). Werk van Brandsen staat op het repertoire van veel buitenlandse gezelschappen. Daarnaast is hij een veelgevraagd jurylid voor onder andere de prestigieuze Prix de Lausanne, Fedora Prize for Ballet, Dance Open en de internationale Benois de la Danse-prijzen, ook wel beschouwd als de ‘Oscars van de dans’.

In 2014 ontving Brandsen de Prijs van Verdienste van Stichting Dansersfonds ’79. Vier jaar later droeg het Dansersfonds zijn eenentwintigste Nederlands Balletgala aan hem op, als eerbetoon voor zijn belangrijke werk voor Het Nationale Ballet. In oktober 2019 ontving Brandsen uit handen van burgemeester Halsema de Amsterdamprijs voor de Kunst in de categorie Bewezen Kwaliteit en in juni 2022 werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw.