Floor Eimers
Foto: Jan Willem Kaldenbach

Floor Eimers

Tweede solist

“Totaal ongeloof en een hartslag van 300.” Floor Eimers herinnert zich het moment nog goed waarop artistiek directeur Ted Brandsen haar in 2012, na een lange auditiedag, een aspirantencontract bij Het Nationale Ballet aanbiedt. Ze zit dan in haar laatste studiejaar van de dansvakopleiding van het Koninklijk Conservatorium in Den Haag, en hoewel ze daardoor tijdens haar studie vooral met Nederlands Dans Theater in contact komt, heeft Floor maar één droom: dansen bij een groot, klassiek-georiënteerd gezelschap. “Dat had ook een buitenlands gezelschap kunnen worden, want ik deed destijds meer audities, maar voor die van Het Nationale Ballet was ik het meest zenuwachtig. Hier aangenomen worden, was veruit het mooiste scenario.” 

Floor Eimers in Mata Hari (2021)
Floor Eimers in Mata Hari (2021) | Foto: Altin Kaftira
Floor Eimers in The Four Seasons (2022) | Foto: Michel Schnater
Floor Eimers in The Four Seasons (2022) | Foto: Michel Schnater

Wekker om kwart over vijf 

Als vierjarige ziet Floor Het Zwanenmeer, in de uitvoering van een Oost-Europees gezelschap. Ze zit bijna vooraan en herinnert zich ook nu nog hoe kwetsbaar Odette was, hoe moeiteloos ze leek te dansen, en hoezeer Tsjaikovski’s muziek “door merg en been ging”. Meteen na de voorstelling roept ze: “Mamma, ik wil ballerina worden.” Op les bij Dansatelier Velp blijkt al snel haar talent én haar fanatisme: tot verbazing van haar docent kent ze binnen no time alle Fransen ballettermen uit haar hoofd. Op haar zevende maakt ze de overstap naar de oriëntatieklas van het Koninklijk Conservatorium, en wanneer ze twee jaar later tot de opleiding wordt toegelaten, voelt ze zich direct als een vis in het water. Drie jaar lang gaat de wekker in Velp om kwart over vijf ’s ochtends, in de jaren daarna woont ze bij een gastgezin in Den Haag. Nog tijdens haar opleiding wint ze de eerste prijs tijdens De Avond van de Jonge Danser, om vervolgens namens Nederland deel te nemen aan de Eurovision Young Dancers-competitie, waar ze een zesde plaats behaalt.

Floor Eimers in Giselle (2023) | Foto: Sasha Gouliaev
Floor Eimers in Giselle (2023) | Foto: Sasha Gouliaev
Edo Wijnen, Floor Eimers en Young Gyu Choi in Pas/Parts 2018 (2023) | Foto: Sasha Gouliaev
Edo Wijnen, Floor Eimers en Young Gyu Choi in Pas/Parts 2018 (2023) | Foto: Sasha Gouliaev
Floor Eimers in The Sleeping Beauty (2022) | Foto: Marc Haegeman
Floor Eimers in The Sleeping Beauty (2022) | Foto: Marc Haegeman
Floor Eimers en Constantine Allen in The Four Seasons | Foto: Yan Revazov
Floor Eimers en Constantine Allen in The Four Seasons (2022) | Foto: Yan Revazov
Floor Eimers en Constantine Allen in The Four Seasons (2021) | Foto: Hans Gerritsen
Floor Eimers en Constantine Allen in The Four Seasons (2021) | Foto: Hans Gerritsen
Floor Eimers in Mata Hari (2021) | Foto: Altin Kaftira
Floor Eimers in Mata Hari (2021) | Foto: Altin Kaftira
Floor Eimers in Mata Hari (2021) | Foto: Altin Kaftira
Floor Eimers en Sem Sjouke in Mata Hari (2021) | Foto: Altin Kaftira
Floor Eimers en Jingjing Mao in Het Zwanenmeer (2023) | Foto: Marc Haegeman
Floor Eimers en Jingjing Mao in Het Zwanenmeer (2023) | Foto: Marc Haegeman
Floor Eimers en Edo Wijnen in Concertante (2022) | Foto: Altin Kaftira
Floor Eimers en Edo Wijnen in Concertante (2022) | Foto: Altin Kaftira
Floor Eimers en James Stout in Anatomy of Light (2022) | Foto: Hans Gerritsen
Floor Eimers en James Stout in Anatomy of Light (2022) | Foto: Hans Gerritsen

Mata Hari 

De eerste belangrijke solistenrol die ze, mede vanwege haar opvallende sprongkracht, bij Het Nationale Ballet krijgt, is die van Myrtha in Giselle. “Dat was mijn doorbraak.” Tot de andere hoogtepunten in haar carrière behoort – uiteraard – ook de dubbelrol van Odette/Odile in Het Zwanenmeer. “Ik heb daar zóveel van geleerd. Niet alleen in technisch opzicht, maar ook doordat je de verantwoordelijkheid voor een hele avond leert te dragen.” Daarnaast heeft vooral ook de intensieve samenwerking met David Dawson haar gevormd, omdat, zegt ze, hij altijd het uiterste uit iedereen weet te halen. “Het moet bij David altijd nóg dieper, nóg hoger, nóg extremer, en daardoor ben ik verder gekomen dan ik zelf ooit voor mogelijk hield.” Niettemin prijkt bovenaan haar lijst van favoriete rollen die van Mata Hari in Ted Brandsens gelijknamige ballet. “Om in de huid van een dergelijk icoon te mogen kruipen, een echt mens op het podium tot leven te mogen brengen, dat was heel emotioneel. En dan achteraf te merken dat je mensen werkelijk hebt geraakt, hen heel even hebt weggevoerd van alles wat er in de wereld gaande is: ja, daar doe je het uiteindelijk toch voor.” 

Floor Eimers en Victor Caixeta in Frank Bridge Variations (2023) | Foto: Marc Haegeman
Floor Eimers en Victor Caixeta in Frank Bridge Variations (2023) | Foto: Marc Haegeman
Floor Eimers en Martin ten Kortenaar in Mata Hari (2021) | Foto: Altin Kaftira
Floor Eimers en Martin ten Kortenaar in Mata Hari (2021) | Foto: Altin Kaftira

Geen dubbele lagen 

Mede door dit soort rollen én door de reflectie die de coronatijd bracht, is ze de afgelopen jaren niet alleen als danser, maar ook als mens enorm gegroeid. Waar ze voorheen alleen maar kei- en keihard werkte en vooral op elke volgende promotie gericht was – “waardoor ik minder leefde” – geniet ze nu van alle kansen die ze krijgt en is ze trots op wat ze al heeft bereikt. Verder is ze “niet van de dubbele lagen”, ze wil zowel op als buiten het toneel puur, eerlijk en benaderbaar zijn, en draagt dat ook uit. “Nog steeds heerst er dat stigma dat balletdansers timide, ingetogen en onbereikbaar zijn. Maar ik wil laten zien dat er genoeg dansers zijn die met beide benen in de wereld staan, die een eigen mening hebben en goed uit hun woorden kunnen komen.” Die kwaliteiten zet ze ook in als voorzitter van het Dans Talenten Fonds en als bestuurslid van Stichting Dansersfonds ’79, twee functies die ze op zich heeft genomen om jonge dansers een steun in de rug te bieden. 

 

IJskoude plons 

In haar vrije uren is Floor het liefst buiten in de natuur. Dat maakt haar, zegt ze, een completer mens. Zo zwemt ze bijvoorbeeld vaak in open water, vlakbij haar huis. Ook in de wintermaanden. “Als ik dan zo’n halfbevroren steigertje afloop, denk ik: ik ben knettergek. Maar eenmaal in het water vóél ik de natuur, en van de stoot endorfine die zo’n plons je geeft, word ik heel gelukkig.”

CV

Geboorteplaats: 
Nijmegen (Nederland)


Bij Het Nationale Ballet sinds:
2012


Loopbaan bij Het Nationale Ballet: 
Tweede solist (2019), grand sujet (2017), coryphée (2016), corps de ballet (2014), élève (2013), aspirant (2012) 


Opleiding: 
Koninklijk Conservatorium, Den Haag (Nederland)


Prijzen: 

  • 2021: Alexandra Radius Prijs 

  • 2015: Aanmoedigingsprijs Stichting Dansersfonds ’79 

  • 2012: Burgemeester de Bruinprijs, aanmoedigingsprijs voor jonge professionele kunstenaars 

  • 2012: Prix de Lausanne (Zwitserland), half-finaliste 

  • 2011: Studiebeurs Stichting Dansersfonds ’79 

  • 2011: Avond voor de Jonge Danser, eerste prijs


Eervolle vermeldingen: 

  • 2023: ‘Outstanding performance by a female dancer’ (voor David Dawsons The Four Seasons), Critics’ Choice Dance Europe

  • 2020: ‘Outstanding performance by a female dancer’, Critics’ Choice Dance Europe 

  • 2010: ‘New name to watch’, Critics’ Choice Dance Europe 

Laatste update: 24-10-2023